Dit was mijn vierde deelname aan de halve triathlon van Nieuwkoop en echt goed ben ik hier nooit geweest. In 2012 was het mijn eerste halve triathlon (met 2.5/80.20 als afstanden) en was het ijskoud. In 2015 was ik gewoon niet goed genoeg getraind en finishte ik in 5:09. Vorig jaar had ik een gigantische off-day en werd het een soort training voor me. Als ik start finish ik altijd wel, maar met 5:25 was het mijn langzaamste halve tot nog toe.
Dit jaar had ik dus wat recht te zetten en omdat mijn vorm en gewicht prima zijn verwachtte ik rond de 4:40 te finishen, met een minuut of 5 speling naar boven en naar beneden. Ruim op tijd kwam ik in Nieuwkoop aan om alle eventuele voorbereidingsstress te vermijden. Zodoende heb ik in alle rust de startbescheiden opgehaald, mijn fiets klaargemaakt en veel mensen gezien en gesproken. Het zwemmen zou op een andere plek plaatsvinden dan vorige jaren en samen met goede vriend Erwin fietsten we de paar kilometer naar de start. Gelukkig was het water niet te warm dus wetsuits waren toegestaan.
Stipt om 10u30 klonk het (nogal zachte) startschot zodat de speaker ons aanmoedigde om vooral te beginnen met zwemmen. De eerste 100 meter zat ik in een soort vacuüm met niemand om me heen, maar daarna begon het slaan en schoppen. Op zich waren er minder golven dan bij de vorige
zwemlocatie, maar helemaal vlak was het water niet. Los van het fysieke contact met andere deelnemers kon ik mijn normale tempo aanhouden. Elke 500 meter geeft mijn Garmin een signaal en dat voelde ik iets te vroeg in de eerste zwemronde. Bij de Australian exit, waarbij je halverwege het zwemmen een stukje over land moet lopen voordat je aan de tweede ronde begint, zag ik dat ik al ruim 1000 meter had gezwommen maar dat mijn tempo in orde was. Het tweede rondje zwemmen was iets rustiger totdat ik door de dames, die een paar minuten na ons gestart waren, werd ingehaald. Met een zwemtijd van iets boven de 40 minuten heb ik 1.52/100m gezwommen en dat is conform verwachting. Mijn Garmin had ruim 2150 meter gemeten en dat betekent een 5 minuten langzamere eindtijd. Maar goed, de afstand was voor iedereen gelijk.
De eerste wissel ging redelijk soepel. Ik had mijn kuiten ingesmeerd met vaseline en mijn wetsuit ging voor de verandering eens snel uit. De eerste kilometer op de fiets was over het smalle paadje naar de weg en hier kon je niet snel fietsen, maar dus wel even rustig wennen aan de fietspositie. Er stond weinig wind en de temperatuur was, zeker voor Nieuwkoopse begrippen, erg goed. Waar het kon wilde ik 240-250 watt trappen en met 
verse benen was dit geen probleem. Het fietsparcours was anders dan vorige jaren maar het principe bleef hetzelfde. Rechte landbouwwegen waar je goed door kan fietsen. Ik vond het een snel parcours met weinig echt lastige punten. Wel kon er ook ander verkeer (auto’s, toerfietsers, landbouwvoertuigen) op de weg zijn dus het was wel opletten. Het verhaal over het fietsen is verder niet spannend, trappen, eten, drinken, kilometers afstrepen. Na de eerste ronde begon de tweede en het verhaal bleef hetzelfde, al begon ik mijn benen wel te voelen. Na 2 uur, 23 minuten en 14 seconden zaten de 90km er op. Met een gemiddelde snelheid van 37.8km/u was dit mijn snelste bike split op een halve triathlon.
Ook de tweede wissel verliep zonder drama en toen ik het parce fermé verliet 
zag ik 3u08m op de klok staan. Het plan voor lopen was simpel. Hartslag op 170 en dat tot de finish volhouden. Dat plan verliep voorspoedig en de kilometers gingen tussen de 4.15 en 4.30. Ik had gehoopt iets sneller te zijn in het begin, maar de warmte speelde een belangrijke rol in Nieuwkoop. De vier rondjes lopen zijn al jaren hetzelfde en het is prima aftellen. Er zijn drie 
verzorgingsposten dus ik kon genoeg drinken en proberen af te koelen met sponzen. Onderweg waren er ook vriendelijke Nieuwkopers die met hun Gardena’s voor verkoeling zorgden en dat was hard nodig. Mijn tempo ging langzaam omlaag maar mijn hartslag bleef op de 170 en gegeven de temperatuur was het niet verstandig om te gaan pushen. In ronde 3 haalde ik AG-concurrent Léon Lankester in, die sneller had gezwommen en gefietst, maar vanwege problemen met zijn knieën niet vol kon lopen. Bij het ingaan van ronde 4 wist ik dat een sub 4.40 er niet inzat dus het was gewoon doorlopen tot de finish.
Na 4 uur, 43 minuten en 22 seconden kwam ik over de finish. Dit was, zeker gezien de extra 5 minuten zwemmen, precies waar ik verwachtte te zijn. Zeker gegeven twee slechte nachten qua slaap en wat maagproblemen op zaterdagnacht kan ik niet anders dan tevreden zijn. Uiteraard ben ik dat niet, misschien ook vanwege de enorm snelle tijden die tijdens zo’n NK worden gelopen, niet normaal! In het NK ben ik in mijn AG 45-49 17e geworden (er deed een Belg mee, uit Aarschot notabene, maar buiten mededinging). Opvallend was dat mijn fietstijd de 15e was en mijn looptijd de 12e, dus ik heb relatief beter gelopen dan gefietst. Dat voelde andersom. Overall werd ik 69e.
Eindelijk heb ik eens een fatsoenlijke triathlon Nieuwkoop afgelegd. En objectief gezien was dit denk ik mijn beste triathlon ooit. Voor Maastricht heb ik wel vertrouwen in het zwemmen en het fietsen, maar lopen na fietsen moet ik nog wat gaan trainen. Al denk ik dat ik wel een tempo en hartslag kan vinden die voor de marathon gaan werken.
Erwin finishte in 5u35m en dat was voor zijn doen heel erg goed. Met name zijn normaliter slechte discipline, het lopen, ging boven verwachting dus ook in zijn geval gaf dit vertrouwen voor Ironman Maastricht.
Over twee weken staat Zandvoort op het programma. Omdat het in mijn woonplaats is doe ik op zaterdag een sprint (mijn tweede ooit!) en op zondag de OD.
Hier de uitslagen:
http://nl.mylaps.com/evenementen/uitslagen/2018/jun/3/nieuwkoop/NKH_Cat.html
En hier mijn Garmindata: