Eindelijk mocht ik eens starten op het wereldkampioenschap Ironman. Het was geen Kona, maar wel het eerste WK buiten de Verenigde Staten en daardoor beter aan te reizen dan Hawaii (of St George, waar in de Coronaperiode ook eens het WK gehouden werd). In 2013 had ik de reguliere Ironman in Nice al eens gedaan en toen was dit mijn tweede hele. Tien jaar later ging ik op voor nummer twaalf. Vrienden Erwin en Ton haalden in 2013 ook de finish en gingen nu mee om me aan te moedigen en om het WK mee te maken. Sven en Johan vlogen ook naar het zuiden evenals mijn dochter Eva met haar vriend Ruben en mijn oudste zoon Joris. Leuk om ter plekke zoveel support te hebben!
Continue reading “Ironman Nice World Championship 2023”
Swim, bike, then run