Op sportief vlak was 2011 niet een heel bijzonder jaar. Ik heb mijn debuut gemaakt in de triathlonsport, wat erg leuk was om te doen, maar waar het voornamelijk draaide om ervaring opdoen. Deelname aan de Dolomieten marathon ging op het laatste moment niet door, dus een paar dagen in de bergen fietsen zat er ook niet in.
Eén van de redenen om triatleet te worden was het feit dat hardlopen ook best leuk is. Aangezien ik in het verleden twee marathons heb gelopen leek het me wel aardig om dit jaar eens te proberen om mijn tijd op deze afstand te verbeteren. Tijdens de marathon van Amsterdam in 2005 kreeg ik een gigantische hongerklop, waardoor ik na een eerste helft in 1u32m ruim 2 uur over de tweede helft deed. Ik had hier dus iets recht te zetten.